Aan het begin van het jaar smeedde ik, samen met mijn broer Bart, wilde plannen om eens naar Lesbos te gaan inGriekenland. Maar zo’n tripje duurt als je het goed doet al gauw een dag of 8. Teveel van het goede. Na even schakelen, kwamen we uit op Helgoland. Klein eilandje, ver op zee, met een broedkolonie van Jan-van-Genten, drieteenmeeuwen en zeekoeten. Dat leek ons wel wat.

Donderdag 27 juni zijn we in alle vroegte (4 uur ‘s morgens) naar Wilhelmshaven in Duitsland gereden. Vandaar op de boot en na drie uur varen, zagen we de rotswanden van Helgoland uit de mist opdoemen. Onderweg een voor mij unieke waarneming gedaan: een tuimelaar. Verder kwamen we de eerste Jan-van-Genten en jonge zeekoeten met oppasmoeder tegen. Aangekomen bij Helgoland stap je niet de boot uit en zo de steiger op. Nee, je wordt geacht een wiebelende sloep in te stappen onder begeleiding van een paar stoere matrozen. Daarmee wordt je naar de vaste wal getransporteerd. We overnachten in appartementenhotel ‘Falmhotel Helgoland’. Daar aangekomen, werden we voor ons onverwachts naar een klein appartementje getransporteerd, dat beschikte over een ruime slaapkamer, klein keukentje en eigen badkamer. Ontbijt ‘s ochtends was ook prima. Een aanrader!

Na een korte pitstop togen we op verkenning uit. En… Helgoland is echt de moeite waard. Niet, omdat het allerlei tax free shops heeft (het eiland is belastingvrij) en daardoor allerlei dagjesmensen aantrekt die alcoholica en parfum komen shoppen. Wel, omdat het over werkelijk prachtige natuur beschikt. Dat is in hoofdzaak aan de randen van het eiland te vinden. Hier steken rotswanden van zo’n 60 meter uit het water omhoog. De kliffen van die rotsen worden bewoond en bevuild door duizenden vogels. In hoofdzaak Jan-van-Genten, drieteenmeeuwen en zeekoeten. Die zitten in lagen verspreid over de rotswanden te broeden, te baltsen en jongen groot te brengen. Tussendoor schuilt of vliegt nog een verdwaalde alk en een enkele noordse stormvogel. Het schorre gekrijs van al die beesten en de korte afstand waarop je de vogels kunt benaderen, zijn overweldigend.

Fotografisch konden we ons deze dagen toeleggen op close-ups, vliegbeelden, overzichtsfoto’s, groothoekfoto’s enz. Wat ook erg leuk is als je toch op Helgoland bent, is even de boot pakken naar het ooit van Helgoland afgedreven strandeilandje Düne. Het eilandje staat bekend om z’n zeehonden. De rustende zeehonden, die in groepjes van 20 beesten op het strand lagen, konden we op enkele tientallen meters benaderen. De zwemmende zeehonden kwamen tot op 2 meter naar ons toegezwommen. Leuke afleiding van het vogelgeweld op Helgoland!

Vermeldenswaard zijn verder onze waarneming (vooral op gehoor) van de grauwe fitis, onze fantastische visplaat die we nauwelijks met twee personen op konden en de vergissing die we maakten door bijna in een andere haven als Wilhelmshaven uit te stappen. Nu is het grote selecteren van foto’s begonnen. Op mijn site presenteer ik mijn mooiste foto’s. Geniet ervan!

Voor een nog completer beeld, kijk ook op de site van mijn broer:  www.bart-fotografie.nl

Martijn