Vandaag heb ik eens naar hartelust van mijn telescoopje genoten aan de kust bij Westkapelle. Op enkele tientallen, soms een paar honderd meter afstand passeerden o.a. drie soorten jagers (kleine, middelste en grote), noordse stormvogels, een vaal stormvogelte (voor mij een nieuwe soort), een zeekoet en heel wat verre Jan-van-Genten. Omdat je af en toe wat dol getuurd raakt, als je met één oog steeds door de kijker van je telescoop kijkt, moet je af en toe je ogen ontspannen door wat rond te kijken. Precies op zo’n moment zie ik een vreemde grote zwartige vogel op nog geen 10 meter afstand. Tegelijk met een andere vogelaar roep ik JAN VAN GENT voor m’n neus!

Nu had ik helemaal niet de intentie om eens mooie foto’s te maken van de zeetrek, want dat voltrok zich bij windkrachtje vier allemaal nog al ver voor m’n neus. Dus ik moest in allerijl de camera uit de auto halen. De juveniele JvG had een aardig reisje achter de rug, want die was direct tegen de kust aan in zee neergeploft. Ik probeerde voorzichtig naar zee lopend op enige afstand m’n eerste foto’s te maken. Dat ging prima. Al gauw bleek de JvG tot op enkele meters te benaderen en kon ik een prachtige serie maken. Naast Helgoland, is voor mij Westkapelle de hotspot voor de Jan-van-Gent!